LOBI



Weerzien met A.

 

Een stroom van tederheid

Als lichte witte nevel

Als sterrenstof verspreid

Verbond mijn gisteren

Met vandaag

Je rijp geworden handen

Hielden weer net als vroeger

Mijn lichtbedauwde vast

In hun vertrouwde greep

Maar je ogen diep en donker nog

En oh zo teder toch

Zochten weer mijn beschroomde blik

En plots verhief mijn huid

met kleine steile haartjes zich

Natrillend van emotie:

Ik was weer jong